Spotkanie – warsztat kierowany do wszystkich kobiet, ale w szczególności do kobiet w trakcie lub po menopauzie. Warsztat ten wychodzi trochę z ram poprzednich warsztatów, ponieważ nie wszystkie tańce na warsztacie są tańcami tradycyjnymi , czyli nawiązują do starych rytuałów czy symboliki. Jednak ich moc jest bliska w/w tematyce.
Menopauza, starzenie , brak dzieci to sytuacje trudne dla kobiet zarówno pod względem osobistym jak i uwarunkowań kulturowych narzucających określone zachowania i przekonania w naszych męsko-centrycznych społeczeństwach. Kobiety nie lubią mówić o nich, czują się zawstydzone, gorsze, w pewnym sensie „wybrakowane”. Kultura patriarchalna, w której w dalszym ciągu funkcjonujemy, narzuca wzorzec pełnowartościowej kobiety: kobiety – kochanki , młodej, zmysłowej dziewczyny lub kobiety – matki. Status kobiety liczy się jeśli posiada ona dzieci ( „spełnia się w macierzyństwie”) lub przynajmniej jest w wieku rozrodczym (może „mężczyźnie urodzić dzieci”). Etapy wcześniejsze – dzieciństwo, młodzieńczy wiek są etapami przygotowawczymi do w/w ról, natomiast etap „po” – jest zepchnięty ze świadomości społecznej, osnuty zawstydzeniem, milczeniem, przygnębieniem…Stara, starzejąca się kobieta , a jeśli jeszcze nie posiada dzieci, (zatem również wnuków) staje się „niewidzialna” dla otoczenia , jej głos staje się „niesłyszalny” , jej historia, opowieść, pieśń …nie znajduje słuchaczy. Kobiety stare istnieją w naszej świadomości jedynie jako opiekunki wnuków, babcie. I to jedyna , „dostrzegalna”, często oczekiwana rola, którą powinna wypełniać starsza kobieta. …Jednak idą zmiany. Obecnie pojawia się w naszej świadomości impuls , który podpowiada nam, starszym kobietom, że chcemy czegoś więcej, że życie ma jeszcze wiele nie odkrytych smaków i kolorów …Już nie chcemy być sprowadzone do tej jednej tradycyjnej roli babci, opiekunki wnuków…To rola wprawdzie miła, dająca wiele radości i satysfakcji, ale nie jedyna. Mamy o wiele więcej do zaoferowania.
Spróbuję spojrzeć na ten okres w życiu kobiety – oczami dawnej, zapomnianej kultury, oczami mojej prapra…babki., oczami moich pra – przodkiń. Gdy jeszcze żeńskie wartości były cenione. A było to zupełnie inne postrzeganie. Czas zmniejszania fizycznych sił życiowych to informacja dla nas, że nadchodzi czas na wewnętrzne „poruszenie”, obudzenie „wewnętrznych” sił…..Poruszymy zatem zagadnienia związane nie tylko ze zmianami fizycznymi (m.in. uderzenia gorąca, zmiana poziomu hormonów itd) , ale przede wszystkim zastanowimy się co nam „mówią” te zmiany. Jak możemy ( i powinnyśmy) przekształcić nasze nastawienie do życia i przejść z okresu ( relatywnie krótkiego ) macierzyństwa fizycznego w etap „macierzyństwa” duchowego ( ta druga , po-menopauzalna część życia stanowi połowę naszego życia !). „Macierzyństwo duchowe” – to szerokie pojęcie – to świat idei, wartości, głębi, wiedzy, mądrości, twórczego i odważnego działania …Dlatego właśnie kobiety po menopauzie były kiedyś nazywane Mądrymi, Wiedzącymi. Bo stare kobiety WIEDZĄ.
Zakres warsztatu:
– nauka ok. 18 tańców (tradycyjnych i nie-tradycyjnych) związanych ze zmianami zachodzącymi w naszym ciele, w naszej świadomości .
– Krąg Rozmów – a w nim, również rady, doświadczenia, sugestie – związane z okresem menopauzy.
– Tańce Rytualne – uhonorowanie kobiet „innych” – nie docenianych przez współczesną kulturę, (stare, kalekie, nie posiadające dzieci itp.). Usłyszmy je, zobaczmy je, „włączmy” w sercu do naszego kręgu: One mają swoją MĄDROŚĆ , WIEDZĘ i PIEŚŃ do zaśpiewania i TANIEC do zatańczenia…
Warsztat na zaproszenie zainteresowanej grupy – kontakt irenadance@poczta.onet.pl , 609-088-640