Bułgaria , choć jest stosunkowo niewielkim krajem, to w jej granicach możemy odnaleźć niezwykłą różnorodność tańców i stylów tanecznych. Bogactwo melodii, poruszający śpiew, różnorodność tempa i rytmów stały się przyczyną popularności ludowych tańców bułgarskich na całym świecie. Tańce te to – z jednej strony – tańce bardzo proste z jednym podstawowym wzorcem kroków powtarzanym czasami wiele godzin na różnorakich spotkaniach czy zabawach (aż wszyscy nie-Bułgarzy zanudzają się nim „na śmierć” – choć wydaje się, że wszyscy mieszkańcy danej wioski mogą tańczyć go do rana) po bardzo złożone, często nie – tradycyjne, choreograficzne tańce. Większość tańców bułgarskich nauczanych za granicą to często choreografie tworzone na potrzeby zespołów tanecznych lub łączące wzorce kroków z różnych tańców, prezentowane przez znanych nauczycieli tańca ludowego. Większość tzw. tworzonych tradycyjnych tańców bułgarskich znajduje się gdzieś pomiędzy tymi skrajnościami – są trochę bardziej złożone niż tradycyjny pierwowzór – zawierając figury zapożyczone z innych tańców lub dodane przez bardziej popisowych tancerzy. Jakkolwiek – Bułgarski folklor tańczony współcześnie przez Bułgarów sprowadza się obecnie do prostych PRAWO i dość improwizowanych form RACZENICY.
Bułgarskie tańce ludowe to w dużej mierze tańce tańczone w linii, w kręgu czy otwartym kręgu. Ręce zazwyczaj trzyma się w pozycji opuszczonej („V”), za pasek sąsiadów – ręce są skrzyżowane z przodu („na pojas”) lub w pozycji uniesionej ( „W”). Kroki taneczne oscylują od bardzo szybkich i złożonych (szczególnie w regionie Szopu) do wolnych , wyważonych, jakby kocich kroków w niektórych tańcach z regionu Pirinu. Tańce północnej Bułgarii mają wiele wspólnego z tańcami rumuńskimi (szczególną cechą jest szybki krok skrzyżny z przodu oraz równy rytm tańców). Z kolei tańce z Pirinu mają wiele cech tańców greckiej i serbskiej Macedonii (szczególną cechą są nierówne rytmy), a tańce z regionu Szopu – to tańce mające związki ze wschodnią Serbią.
Zasadniczą i niepowtarzalną cechą tańców bułgarskich jest ich rytm. Rytm nierówny (asymetryczny) zbudowany jest na różnorakiej kombinacji wolniejszych i szybszych uderzeń. Często ten sam taniec ma różne metrum – w zależności od regionu, a często fantazji muzyków, którzy w trakcie grania mogą zmienić rytm melodii (szczególnie gdy tempo przyspiesza) ! Często uderzenia uważane za „długie” mogą mieć też różną długość trwania i zmieniać się z np. 3/8 do 4/8. Tak jest np. w tańcu ELENO MOME gdzie spotykamy metrum 13/8 (4+4+2+3) , ale też i 12/8 (3+4+2+3). Często też taniec ten zaczyna się na 7/8 (2+2+1+2), a kończy w rytmie pokazanym wyżej. Nie ma też jednomyślności w zapisie czy dany taniec ma rytm 7/8 czy 7/16. Zależy to często od wygody zapisującego.
Niech Cię Czytelniczko/ Czytelniku nie wystrasza te rozważania o rytmach ! Tańce bułgarskie są przepiękne, poruszające wszystkie wewnętrzne struny, zmysły i mięśnie ciała !