Oryginalne tańce rosyjskie, o bardzo starej tradycji, to w dużej mierze połączenie tańców kultury słowiańskiej z elementami kultury dalekowschodniej, mongolskiej ,tatarskiej. Nie mają one wiele wspólnego z istniejącymi tańcami europejskimi – nie ma tu szybkich obrotów, skoków. Zaznaczony jest to przede wszystkim delikatny, bardzo subtelny chód kobiet w tańcu, skłony głową mężczyzn, którzy czasami zginają kolana by je natychmiast wyprostować (ros. – „prysiadki”). Ktokolwiek widział tańce chińskie, mongolskie czy tatarskie może w tych elementach rozpoznać również rosyjską sztukę.
Tańce rosyjskie w dużej mierze kojarzą nam się z tańcami kozackimi. Słowo „kozak” oznacza – z języka tureckiego – „człowieka poza prawem” , „ wolnego człowieka” lub „wagabundę, poszukiwacza przygód”. Kozacy to Rosjanie, którzy jako społeczność powstali i rozwinęli się na ziemiach południowej Rosji i Ukrainy w okresie od XV wieku aż do początku XX wieku. Kozacy żyli głównie na stepach na północ od Morza Czarnego, w rejonie gór Kaukazu i na wschód aż do Gór Ałtajskich w Syberii. Kozacka kultura przetrwała w okresie komunizmu, a w ostatnim okresie przeżywa odrodzenie.
Zwyczaje wojskowe i kultura militarna zawsze były ważne w życiu Rosjan i wiele znaczyły szczególnie dla mężczyzn. Przetwarza się to również w tańcu gdzie występuje – w bardzo żywych tańcach– dużo gestów dominacji, walki, mocy.
Tańce kobiece to tańce spokojne, czasami wręcz smutne. Wśród Kałmuków tańczono bardzo monotonne i wolne tańce. Kobiecy chód osiągnął w tych tańcach perfekcję i swego rodzaju artyzm. Taniec MAKOWICA (taniec z ciastem) to taniec kobiet dziękujących za zbiory, proszących o urodzaj.