Spotkanie – warsztat kierowany do wszystkich kobiet, i tych młodszych i tych starszych. W szczególności do kobiet w trakcie lub po menopauzie oraz/i do tych, które nie mają dzieci. Warsztat ten wychodzi trochę poza ramy poprzednich warsztatów. Nie wszystkie tańce na warsztacie są tradycyjne , czyli takie, które związane są ze starymi rytuałami tanecznymi. Na tym warsztacie jest przewaga tańców nie tradycyjnych, ale bliskich w/w tematyce.
Warsztat ten kieruję do kobiet, które chcą znaleźć nowy wewnętrzny impet do działania, tworzenia, współ – bycia. Czy to w okresie starszym ( pojawia się więcej wolnego czasu, odchodzą obowiązki opieki nad dziećmi czy zaangażowanie w pracę zawodową) czy to w wieku młodszym – średnim. Przedstawię „wektor” poruszania się, bycia, tworzenia. Kilka podstawowych zasad , które nazwę Formułę „JAK ŻYĆ ?”. Ta Formuła sprawdza się dla wielu tysięcy osób i ma charakter ponadczasowy, ponad przestrzenny… W gruncie rzeczy – na poziomie wewnętrznym – każdy ją zna i rozpoznaje.
Kobiety starają się za wszelką cenę odwlec etap zakończenia miesiączkowania stosując różne środki hormonalne, leki stymulujące, zabiegi kosmetyczne, nóż skalpela – aby zachować młodość, żywotność, poczucie bycia „w pełni kobietą” – ale takie spojrzenie jest narzucone kulturowo. A do tego włączony jest cały przemysł kosmetyczno-farmakologiczny. Abym była dobrze zrozumiana – nie jestem przeciwniczka dbania o siebie, wykonywania ćwiczeń, stosowania kosmetyków itp. Pisze o ukrytych , często nieświadomych, motywach – lękach aby utrzymać młodzieńczy wygląd za wszelką cenę. Podświadomie jednak wiemy, że nasze ciało się starzeje, ale nie wiemy w co mamy się „przetransformować”, w co się „zamienić”. Zatem zatrzymujemy za wszelką cenę to co znane i powszechnie uważane za pozytywne – czyli odchodzącą młodość .
Pierwsze co uzmysłowiłam sobie studiując książkę Julii Onken „Prawdziwe życie zaczyna się po menopauzie” to długość czasu związana z byciem „po”. Jeśli posłużyć się miarą długości trwania poszczególnych faz: pokwitanie, menstruacja, przekwitanie – to długość czasu tej ostatniej fazy jest ogromna w relacji do pozostałych. Jeśli przyjąć, że żyjemy ok. 90 lat, to połowa naszego życia ( przyjmując czas menopauzy na 45 rok życia) przypada na czas poza – menopauzalny. Co z tym czasem zrobić ? Nie wszystkie kobiety chcą „pełnoetatowo ” zajmować się wnukami.
Czas fizycznego macierzyństwa się skończył bądź nigdy nie miał miejsca – należy zatem otworzyć drzwi na inny świat . To czas na DUCHOWE MACIERZYŃSTWO.
Jeśli uświadomimy sobie istnienie tej twórczej, wieloaspektowej i wielostrunnej energii tkwiącej w nas – wtedy możemy świadomie dokonywać kreatywnych wyborów w naszym życiu. Istnieją przykłady kobiet, które już na etapie dojrzewania, świadomie zdecydowały gdzie skanalizują swoją energię twórczą, ( Nina Andrycz czy Olga Lipińska) i , które – równie świadomie , zrezygnowały z posiadania dziecka. Posługują się nawet sformułowaniami odnoszącymi się do macierzyństwa np. „teatr”, „sztuka”, „rola aktorska” są ich „dziećmi” Nie przypadkiem słowa „pro-kreacja” i „kreacja” są tak bliskie. Zatem czas na Macierzyństwo Twórcze.
Zapraszam Cię na to spotkanie taneczno – rozwojowe. Czas spotkania to 10 godzin ( dwa dni), zatańczymy ok. 15 tańców. Pokażę – w prosty, przejrzysty sposób – nasz cykl rozwojowy, wyjaśnię jaka energetyka towarzyszy nam w każdej fazie rozwoju – i co nam sprzyja, szczególnie na tym ostatnim etapie. Może nie odpowiem na każde pytania, ale mam nadzieję, że poczujecie impuls do innego działania, do BYCIA WIEDZĄCĄ…. A właściwie – w jaką istotę mamy się przetransformować aby bardziej BYĆ ( stawać się) niż (niekoniecznie) DZIAŁAĆ.